شدت عمل با دشمن

حضرت امیر- سلام الله علیه- که رفتارش با داخله این طور بود و مثل یک نفر عمله گاهی کار می‌کرد. خودش همان وقتی که بیعت کردند با آن، اسباب کارش را برداشت و رفت یک قناتی داشت خودش می‌کنْد؛ بعد هم که آب داد وقفش کرد. این آدم که وضعش این طور بود، وقتی در مقابل دشمن می‌ایستاد، فریاد که می‌کرد، دلها را چه می‌کرد. شمشیر را که می‌کشید از این ور، وقتی- می‌گویند که ضربات علی یکی بوده- از این ور می‌زد دو نیم پاره می‌شد؛ از این ور هم می‌زد دو تا می‌شد؛ شدت داشت در مقابل آنها.