هوای نفس دشمنان در حمله به فیضیه

سخنرانی در جمع علمای نجف (برگزاری جشنهای شاهنشاهی- وجوب قیام علما)
۱ تیر ۱۳۵۰/ ۲۸ ربیع الثانی ۱۳۹۱
حوزه‌ علمیه,
هوای نفس دشمنان در حمله به فیضیه

کسی که دست نشانده دیگران است خدمت باید بکند؛ نمی‌تواند نکند. هوای نفس است، همه‌اش هوای نفس است. ریختن به دانشگاه جز هوای نفس هیچی نیست؛ ریختن به مدرسه فیضیه و آن فضاحتی که در مدرسه فیضیه درآورد که شما خوابش را ندیدید؛ آن بساطی که در مدرسه فیضیه درآوردند: سید جوان را از پشت بام انداختند پایین که آوردندش منزل ما با کمر افسرده یا شکسته؛ آن قدر عمامه سر تفنگها کردند، آتش زدند؛ به جعفر بن محمد جسارت کردند، به قرآن جسارت کردند.