هماهنگی در نهضت یک موهبت الهی

سخنرانی در جمع دانشجویان دانشکده افسری (تشریح وظایف ارتش)
ساعت ۰ ۳: ۱۰ صبح ۱۵ خرداد ۱۳۵۹/ ۲۱ رجب ۱۴۰۰
انقلاب، ویژگی‌ها و ماهیت,
هماهنگی در نهضت یک موهبت الهی

حفظ کنید این موهبت الهی را. این یک موهبت الهی است که خدا به ما داد که ارتش و ملت و ژاندارمری و ملت و پاسدار، همه با هم دوست باشند و با هم در مکروهات و در خوشیها شریک باشند. ارتش هماهنگی داشته باشد با ژاندارمری و پاسدار. پاسدار هماهنگی داشته باشد با ارتش و ژاندارمری. ژاندارمری هم همین طور. همه قوای انتظامی این طور باشند که هماهنگ باشند؛ بخواهند با هم کار را انجام بدهند. اگر بنا باشد که پاسدارها از یک طرف بکِشند و ارتش از یک طرف و ژاندارمری از یک طرف و شهربانی از یک طرف، این یک مملکتی می‌شود که لازم هم نیست از خارج به این یک آسیبی برسد، خودش آسیب دیده است و خودش مثل خربزه کرمو می‌ماند که از باطن خراب است. شما که رمز پیروزیتان را دیدید و دیدید که به همه قدرتهایی که پشتوانه این قدرت شیطانی بود پیروز شدید و دیدید که رمزش این بود که ایمان داشتید و «الله اکبر» همراه شما بود و وحدت داشتید و همه یک وجهه داشتید. این طور نبود که یکی از این راه برود و یکی از آن راه برود، همه از یک راه می‌رفتید. ملت و آن ارتشی که آن پایینهایشان که مومن بودند و ژاندارمری و اینها همه ملحق شدند به هم و همه یک راه رفتند و همه هم ایمان داشتند. هیچ در آن وقت مطرح نبود که من می‌خواهم یک منصبی پیدا کنم، همه روی ایمان به خدای تبارک و تعالی، و فریاد «الله اکبر» و اینکه ما جمهوری اسلامی می‌خواهیم.